هشینگ (hashing) فرایندی برای تبدیل هر ورودی با هر طولی به یک اندازه ثابت به صورت رشته‌ای متنی، با استفاده از یک تابع ریاضی است. این بدان معنا است که هر متنی، فارغ از اینکه طول آن چقدر است، می‌تواند به آرایه‌ای از اعداد و حروف از طریق یک الگوریتم تبدیل شود.
پیامی (message) که میخواهد هش شود، ورودی (Input) و آنچه روی آن عملیات انجام میدهد تابع هش و خروجی مقدار هش (Hash value) نامیده می‌شود. فرمول‌های زیادی برای هش کردن یک پیام وجود دارد، اما هر یک از آنها، برای هش کردن کیفیت و عملکرد متفاوتی دارند.
هر خروجی هش، باید منحصربه‌فرد باشد. به زبان سادهتر، غیرممکن است با وارد کردن ورودی متفاوت، مقدار هش یکسانی تولید کرد و بنابراین هر پیام یکسان، مقدار هش یکسانی تولید خواهد کرد. سرعت هش کردن یک فاکتور مهم است. تابع هش باید بتواند با سرعت زیاد مقادیر هش را تولید کند.
درنهایت تابع هش باید امن باشد و این عملیات بسیار دشوار هست. در فرایند هش، زمانی که ورودی دستخوش تغییر می‌شود، خروجی متفاوتی ایجاد خواهد شد. هش کردن در بلاک چین، برای بیان روال کار و اتصالات بلاک‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند و این کار به‌منظور آن است که از امنیت شبکه اطمینان حاصل کنیم.
هر تراکنش شامل بسته‌های اطلاعاتی آدرس فرستنده و گیرنده و مقدار زمان سپری شده (Timestamp) و مقادیر دیگر است. تمام این اطلاعات برای فرموله شدن در یک تابع هش ترکیب شده که کد شناسایی تراکنش (transaction Id) نامیده می‌شود.
Transaction ID یک مقدار هش است که برای شناسایی و تائید اینکه آن تراکنش انجام شده است مورد استفاده قرار میگیرد. اولین بلاک در بلاکچین جنسیس بلاک نامیده می‌شود که شامل تراکنش‌هایی است که باهم ترکیب شدهاند تا هش منحصربه‌فردی تولید شود.
وقتی بلاک دوم ایجاد می‌شود، هش جنسیس بلاک به تمام تراکنش‌های جدید آن بلاک جدید افزوده می‌شود. این فرایند برای هر بلاک جدید که بخواهد به بلاکچین اضافه شود، تکرار می‌گردد.
همیشه کد هش بلاک قبلی در هنگام ایجاد بلاک جدید به آن اضافه می‌گردد و این کار باعث ایجاد یک اتصال محکم بین بلاک‌ها می‌شود که امنیت آن را بالا برده و امکان دست‌کاری را غیرممکن میسازد.به این طریق هر بلاک به بلاک قبلی از طریق هش متصل شده تا به جنسیس بلاک برسد. این کار موجب می‌شود بلاکچین امن، تغییر ناپذیر و شفاف باقی بماند.
