ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی چیست و چه کاربردی دارد؟

مقدمه
اولین سوالاتی که به ذهن یک مخاطب ارزدیجیتال خطور می‌کند این است که، ماهیت ارزهای دیجیتال چیست؟ انواع مختلف ارزهای دیجیتال کدامند و کاربرد هرکدام از آن ها چیست؟ چرا باید در دنیای رمزارزها سرمایه‌گذاری کنیم؟ بازار معامله این دارایی‌های دیجیتال کدامند و در ایران چگونه می‌توان آن‌ها را خرید و فروش کرد؟ آیا این نوع از دارایی برای سرمایه‌گذاری مناسب است و آینده آن‌ها چه می‌شود؟ ما در این مقاله پاسخ این پرسش‌ها را ارائه می‌دهیم.

عناوین مهم ارز دیجیتال که باید بدانید

بلاکچین: بلاکچین نوعی پایگاه داده است، که در آن سوابق تراکنش‌های دیجیتالی یک ارزدیجیتال به صورت گروهی یا بلوک ذخیره می‌شود. بلوک‌های جدید به‌طور مداوم به عنوان پسوند بلوک قبلی ایجاد می‌شوند و یک زنجیره را تشکیل می‌دهند. این بلاکچین‌ها بر روی خود در پایگاه داده ایجاد می‌شوند و مقدار فزاینده‌ای از داده‌ها را در مورد تراکنش‌ها برای یک ارز دیجیتال خاص ذخیره می‌کنند.

غیرمتمرکز: در زمینه ارز دیجیتال، اصطلاح غیرمتمرکز به این معنی است که این ارز توسط بانک مرکزی یا سایر مؤسسات مالی کنترل یا پشتیبانی نمی‌شود.

فناوری دفتر کل توزیع شده: برای یک رکورد دیجیتال غیرمتمرکز، بر خلاف پایگاه داده ‌های معمولی، هیچ مرجع مرکزی وجود ندارد. رکورد در چندین مکان به طور همزمان ذخیره شده و پس از ثبت تراکنش، دائمی می‌شود. بلاکچین نوعی DLT است، اما این فناوری می‌تواند اهداف مختلفی را فراتر از تجارت ارزهای دیجیتال انجام دهد.

بیت کوین: اولین ارز رمزنگاری شده می‌باشد و هنوز هم محبوب‌ترین ارزدیجیتال به حساب می‌آید.

آلت کوین ها: هر ارزدیجیتالی که بیت‌کوین نیست. برخی از آلت‌کوین های محبوب امروزه عبارتند از اتریوم، دوج کوین و لایت‌کوین. این آلت‌کوین ها هر کدام ویژگی‌ها و اهداف متفاوتی دارند.

صرافی: بازاری که در آن می‌توانید ارزهای‌دیجیتال را بخرید و بفروشید.

کیف‌پول: مکانی برای ذخیره دارایی‌های ارزدیجیتال شما. بسیاری از صرافی‌ها کیف پول دیجیتال ارائه می‌دهند.

کریپتوکارنسی: نام دیگر ارزدیجیتال یا همان رمزارز.

بیشتر بخوانید: 30 عبارت از دنیای ارزهای دیجیتالی که افراد مبتدی باید بدانند

ارز دیجیتال چیست؟

در این مقاله قصد آشنایی با ارز دیجیتال، انواع آن و کاربردهای آن‌ها را داریم. در همین ابتدا قصد داریم پاسخ سوالی را مشخص کنیم که ممکن است اگر در ابتدای راه هستید ذهن شما را درگیر کرده‌باشد، ارزدیجیتال چیست؟ کریپتوکارنسی نوعی دارایی دیجیتالی و غیرمتمرکز است. ارزهای دیجیتال می‌توانند برای خرید و فروش مورد استفاده قرار گیرند و پتانسیل آن‌ها برای ذخیره و رشد ارزش نیز توجه بسیاری از سرمایه‌گذاران را به خود جلب کرده‌است. امروزه هزاران ارزدیجیتال مختلف موجود است. محبوب‌ترین و اصلی‌ترین آن ها بیت کوین است، که در سال 2009 ایجاد شد. سایر ارزهای رمزنگاری رایج عبارتند از اتریوم، ریپل، بیت کوین‌کش و غیره. هر یک از این ارزها اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند، برخی برای استفاده به جای پول نقد بهینه شده و برخی دیگر برای معاملات خصوصی و مستقیم طراحی شده‌اند.

ارزهای دیجیتال کاملاً مجازی هستند، بنابراین هیچ سکه یا قبض فیزیکی به رمزارز شما متصل نیست. در عوض، صاحبان ارزهای دیجیتال، دارایی خود را در یک کیف پول ارزدیجیتال نگه‌داری کرده و از طریق یک صرافی آنلاین خرید یا فروش می‌کنند. کیف پول شما ممکن است آنلاین باشد (برخی از صرافی‌ها مانند BidArz کیف‌پول درون برنامه‌ای ارائه می‌دهند) و یا می‌تواند به صورت آفلاین در دستگاه سخت‌افزاری مشابه درایو USB ذخیره شده‌باشد.

تراکنش‌های ارزهای دیجیتال در یک دفترکل غیرمتمرکز ثبت می‌شوند. این دفترکل بلاکچین نامیده می‌شود. هر بار که کریپتو خریداری یا فروخته می‌شود، تراکنش به بلاک‌چین اضافه می‌شود.

کاربرد ارز دیجیتال چیست؟

طبیعتاً اولین چیزی که باید بیان شود این است که شما می‌توانید از ارزدیجیتال برای خرید استفاده کنید، اما قدرت خرید شما محدود است. رمزارز هنوز به طور گسترده در بین خرده‌فروشان و سایر مشاغل پذیرفته نشده‌است. برای بسیاری از افراد، ارزدیجیتال نوعی سرمایه‌گذاری جایگزین است. همانطور که می‌توانید سهام شرکت‌های دولتی را بخرید و معامله کنید، می‌توانید ارز دیجیتال را با این امید که ارزش آن در طول زمان افزایش می‌یابد، بخرید و به شما این امکان را می‌دهد که برای کسب سود، بعداً آن را نقد کنید. برخی از افراد به دلیل این باور که رمزارز مدنظر آن‌ها تبدیل به یک ارز محبوب می‌شود و بیشتر به عنوان شرط‌بندی بر روی فناوری بلاکچین پشت آن سرمایه‌گذاری می‌کنند، کمتر روی خود کریپتو می‌پردازند. اما طبقه‌بندی کریپتو به عنوان نوعی سرمایه‌گذاری نیز پیچیده است. این کاملاً با قالب یک سهام یا اوراق‌قرضه سنتی مطابقت ندارد و در حالی‌که ارزهای رمزنگاری شده ویژگی‌های کالاهایی مانند طلا را به اشتراک می‌گذارند، می‌توان آن‌ها را به صورت نقدی و به عنوان مشتقات بر اساس ارزش آتی مورد انتظار خرید و فروش کرد.

معاملات و ترید روی ارزهای دیجیتال مشابه معاملات فارکس، ریسک‌های قابل توجهی دارد و بهترین حالت برای سرمایه‌گذاری ما این است که اگر پولی را که نمی‌توانیم از دست بدهیم، سرمایه‌گذاری نکنیم. رگولاتورها هنوز در تلاشند تا دریابند که چگونه ارزهای دیجیتال را برای اهداف تجارت، پرداخت، مبارزه با کلاهبرداری، مالیات و موارد دیگر طبقه‌بندی کنند. مقررات واضح ممکن است به ما در درک نحوه استفاده از ارز دیجیتال و آینده آن کمک کند، اما هنوز تا رسیدن به آن نقطه فاصله زیادی وجود دارد.

انواع ارز دیجیتال

تقریباً همه در مرحله‌ای از مسیر درک ارزهای دیجیتال، یک توکن را با یک سکه اشتباه گرفته‌اند. واقعیت این است که سکه و توکن در سطح بنیادی بسیار شبیه هم هستند. آن ها هم ارزش را نشان می‌دهند و هم می‌توانند پرداخت‌ها را پردازش کنند. همچنین می‌توانید سکه‌ها را با توکن‌ها و بالعکس تعویض کنید. تفاوت اصلی بین این دو به سودمندی باز می‌گردد. کارهایی وجود دارد که می‌توانید با توکن انجام دهید نه با سکه. از سوی دیگر، برخی از بازارها سکه را می‌پذیرند نه توکن. این شبیه به مقایسه سرمایه‌گذاران و معامله‌گران است؛ همه معامله‌گران سرمایه‌گذاری می‌کنند، اما همه سرمایه‌گذاران معامله نمی‌کنند. توجه داشته باشید که اکثر کاربران ارزهای دیجیتال معمولاً دارای سکه و توکن هستند. بیایید برخی از مهم‌ترین تمایزات بین توکن‌ها و سکه‌ها را بررسی کنیم، بنابراین دفعه بعد که به هر یک از آن ها اشاره کردید، دقیقاً می‌دانید چه می‌گویید.

کوین (سکه)

زمانی که بیت کوین برای اولین بار عرضه شد، معیاری را برای معنای سکه‌بودن تعیین کرد. ویژگی‌های واضحی وجود دارد که سکه‌های کریپتو را از توکن‌ها متمایز می‌کند، که شبیه به مبحث پول‌های دنیای واقعی است.

سکه با ویژگی های زیر تعریف می‌شود:

1. روی بلاکچین خود عمل می‌کند. یک بلاک‌چین تمام تراکنش‌هایی را که شامل کریپتو کوین اصلی آن می‌شود، پیگیری می‌کند.

وقتی با اتریوم به شخصی پول پرداخت می‌کنید، رسید آن به بلاک‌چین اتریوم می‌رود. اگر همان شخص بعداً با بیت کوین به شما پول پرداخت کند، رسید به بلاک‌چین بیت کوین می‌رود. هر تراکنش با رمزگذاری محافظت شده و توسط هر عضو شبکه قابل دسترسی و پیگیری است.

2. به عنوان پول عمل می‌کند. بیت کوین تنها با هدف جایگزینی پول سنتی ایجاد شد. جذابیت متناقض، شفافیت و ناشناس‌بودن باعث ایجاد سکه‌های دیگر از جمله ETH ،NEO ،Litecoin  و غیره شد.

امروزه می‌توانید در بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند آمازون، مایکروسافت و تسلا، کالا و خدمات را با استفاده از سکه‌های کریپتو خریداری کنید. بیت کوین اخیراً در کنار دلار آمریکا به ارز رسمی السالوادور تبدیل شده‌است.

توکن

برخلاف سکه‌ها، توکن‌ها زنجیره بلوکی خود را ندارند. در عوض، آن‌ها روی بلاکچین‌های دیگر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم کار می‌کنند. برخی از رایج‌ترین توکن‌هایی که در اتریوم مشاهده می‌شوند عبارتند از BAT ،BNT ،Tether و همچنین سایر استیبل کوین‌ها.

توکن‌ها به قراردادهای هوشمند متکی هستند. قراردادهای هوشمند مجموعه‌ای از کدها هستند که معاملات یا پرداخت‌های بین کاربران را تسهیل می‌کنند. هر بلاکچین از قرارداد هوشمند خود استفاده می‌کند. به عنوان مثال، اتریوم از ERC-20 و NEO از Nep-5 استفاده می‌کند.

هنگامی که یک توکن خرج می‌شود، به صورت فیزیکی از مکانی به مکان دیگر منتقل می‌شود. یک مثال دقیق از این امر، تجارت NFT‌ها (توکن‌های غیرقابل تعویض) است. آن‌ها اقلام بی‌نظیری هستند، بنابراین تغییر در مالکیت باید به صورت دستی انجام شود. NFTها اغلب فقط دارای ارزش احساسی یا هنری هستند، بنابراین به نوعی شبیه توکن‌های کاربردی هستند، با این تفاوت که شما نمی‌توانید هیچ خدماتی را برای آن‌ها ملزم کنید. شما می‌توانید توکن‌ها را با سکه خریداری کنید، اما برخی از توکن‌ها می‌توانند ارزش بیشتری نسبت به هر یک از سکه های موجود در بازار ارزهای دیجیتال داشته باشند، مثل سهم یک شرکت. با این حال، از آنجایی که معمولاً محدودیت‌هایی برای جایی که می‌توانید یک توکن خرج کنید وجود دارد، نقدینگی یک سکه را ندارد.

یکی دیگر از موارد جالب در مورد توکن‌ها، چگونگی ایجاد آن‌هاست. برخی از شبکه‌ها مانند اتریوم قالب‌هایی را ارائه می‌کنند که در آن می‌توانید توکن‌های خود را ضرب (ایجاد) کرده و تجارت را شروع کنید. این موضوع باعث می‌شود هر کسی که دانش‌فنی کمی داشه باشد، یا حتی بدون دانش‌فنی، می‌تواند به یک بازارساز تبدیل شود. در صرافی‌های غیرمتمرکز، مانند Uniswap، تراکم بالایی از این نوع فعالیت‌ها را خواهید دید.

نحوه عملکرد ارزهای دیجیتال چگونه است؟

ارزهای دیجیتال بر روی شبکه‌ای به نام دفترکل توزیع شده اجرا می‌شوند که گزارشی از تمام تراکنش‌های بروز شده و نگهداری شده توسط دارندگان ارز است. کاربران می‌توانند رمزارزها را از صرافی‌های معتبر خریداری کرده، سپس آن ها را با استفاده از کیف پول ارز دیجیتال ذخیره کنند. اگر صاحب ارز دیجیتال هستید، در واقع مالک هیچ چیز قابل لمسی نیستید. آنچه شما در اختیار دارید کلیدی است، که به شما امکان می‌دهد رکورد یا یک مقیاس مشخص از تراکنش‌ها را بدون نیاز به تایید شخص ثالث قابل اعتماد، به فرد دیگری منتقل کنید. اگرچه بیت کوین از سال 2009 وجود داشته است، اما ارزهای رمزنگاری شده و کاربردهای فناوری بلاک‌چین هنوز از نظر مالی در حال ظهور محسوب می‌شوند و انتظار می‌رود در آینده استفاده‌های بیشتری داشته باشند. معاملات از جمله اوراق‌قرضه، سهام و سایر دارایی‌های مالی را می‌توان در نهایت با استفاده از این فناوری معامله کرد.

مهم‌ترین ارزهای دیجیتال کدام‌اند؟

1.  بیت کوین (BTC)

ارزش بازار: 880 میلیارد دلار

بیت کوین (BTC) که در سال 2009 توسط شخصی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد شده، ارز دیجیتال اصلی است. مانند بسیاری از ارزهای دیجیتال، BTC بر روی یک بلاکچین یا یک دفترکل تراکنش های ثبت شده و در شبکه‌ای متشکل از هزاران رایانه اجرا می‌شود. از آنجایی‌که اضافات به دفترکل توزیع شده باید با حل یک معمای رمزنگاری تأیید شود، این فرآیند اثبات کار نامیده می‌شود.

2. اتریوم (ETH)

ارزش بازار: 415 میلیارد دلار

هم یک ارز دیجیتال و هم یک پلتفرم بلاکچین. اتریوم به دلیل کاربردهای بالقوه‌اش، مانند قراردادهای هوشمند که به‌طور خودکار و بدون نیاز به دانش تخصصی اجرا می‌شوند و از طرف دیگر امکان ایجاد توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) را به کاربران می‌دهد، بسیار مورد علاقه توسعه دهندگان برنامه است.

3. تتر (USDT)

ارزش بازار: بیش از 79 میلیارد دلار

برخلاف برخی دیگر از انواع ارزهای دیجیتال، تتر یک استیبل کوین است، به این معنی که توسط ارزهای فیات مانند دلار آمریکا و یورو پشتیبانی شده و به‌طور فرضی ارزشی برابر با یکی از آن ارزش‌ها را حفظ می‌کند. در تئوری، این بدان معناست که ارزش تتر قرار است نسبت به سایر ارزهای رمزپایه ثابت‌تر باشد و سرمایه‌گذارانی که نسبت به نوسانات شدید سایر سکه‌ها محتاط هستند، از آن حمایت می‌کنند.

4. بایننس کوین (BNB)

ارزش بازار: بیش از 68 میلیارد دلار

بایننس کوین شکلی از ارز دیجیتال است، که می‌توانید از آن برای معامله و پرداخت هزینه در بایننس، یکی از بزرگترین صرافی‌های رمزنگاری در جهان استفاده کنید. بایننس کوین از زمان عرضه در سال 2017، صرفاً معاملات را در پلتفرم صرافی بایننس تسهیل کرده‌است. اکنون می‌توان از آن برای تجارت، پردازش پرداخت و یا حتی رزرو فرآیندهای سفر استفاده کرد. همچنین می‌توان آن را با دیگر اشکال ارز دیجیتال مانند اتریوم یا بیت‌کوین معامله و مبادله کرد.

5. سولانا (SOL)

ارزش بازار: 44.5 میلیارد دلار

سولانا که برای کمک به استفاده از امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) و قراردادهای هوشمند توسعه یافته است، بر روی مکانیزم‌های ترکیبی منحصربفرد اثبات سهام و اثبات تاریخچه اجرا می‌شود، که به پردازش سریع و ایمن تراکنش‌ها کمک می‌کند. SOL  توکن اختصاری سولانا، می‌باشد.

ارز دیجیتال چگونه تولید می‌شود؟

این فرآیند از طریق عملیات استخراج یا ماینینگ صورت می‌گیرد؛ بدین صورت که اشخاصی تحت عنوان ماینر، معدلات پیچیده رمزنگاری شده را حل می‌کنند و در ازای آن پاداش دریافت می‌نمایند. حل معادلات به معنای تایید تراکنش‌های شبکه بلاکچین استف که سبب ایجاد بلوک جدید می‌گردد. این بلوک جدید حاوی اطلاعات تراکنش انجام گرفته است، که تحت‌عنوان واحد جدید ارز دیجیتال وارد جریان می‌شود و در اختیار شخصی قرار می‌گیرد، که داده‌های موجود در آن را به عنوان تراکنش تایید کرده است.

ارز دیجیتال چگونه استخراج می‌شود؟

ارزهای دیجیتال عموماً از طریق دستگا‌ه‌های ماینینگ استخراج می‌شوند. استخراج رمزارز دو هدف را دنبال می‌کند: تولید ارز دیجیتال جدید (آنچه ما به عنوان «ماین» می‌شناسیم) و تأیید قانونی‌بودن تراکنش‌های ارزهای دیجیتال در بلاکچین. بنابراین، هنگامی که یک ماینر بیت کوین، فرآیند تأیید یک بلوک تراکنش را تکمیل کند، واحد جدیدی از بیت کوین به دست می‌آورد.

مزایای ارز دیجیتال چیست؟

1. سرعت تراکنش

یکی از مزایای تراکنش های ارز دیجیتال این است که می‌توان آن‌ها را در عرض چند دقیقه انجام داد. هنگامی که بلوک با تراکنش شما توسط شبکه تأیید شد، به طور کامل تسویه شده و وجوه برای استفاده در دسترس قرار می‌گیرد.

2. هزینه های تراکنش

هزینه تراکنش در ارزهای دیجیتال در مقایسه با سایر خدمات مالی نسبتاً پایین است. با این‌حال، باید توجه داشته باشید که تقاضا در بلاکچین، می‌تواند هزینه‌های تراکنش را افزایش دهد.

3. قابلیت دسترسی

هر کسی می‌تواند از ارز دیجیتال استفاده کند. تنها چیزی که نیاز دارید یک کامپیوتر یا گوشی هوشمند و اتصال به اینترنت است. فرآیند راه‌اندازی یک کیف پول رمزنگاری در مقایسه با افتتاح حساب و احراز هویت در یک موسسه مالی یا بانک بسیار سریع است. هیچ تایید هویتی وجود ندارد. هیچ پیشینه یا بررسی اعتباری وجود ندارد. ارز دیجیتال راهی را برای افراد بدون بانک ارائه می‌دهد، تا به خدمات مالی بدون نیاز به مراجعه به یک مرجع متمرکز دسترسی پیدا کنند. مثلا ممکن است فرد نتواند یا تمایلی به دریافت یک حساب بانکی سنتی نداشته باشد.

4. امنیت

تا زمانی که شخصی به کلید خصوصی کیف پول رمزنگاری شما دسترسی پیدا نکند، نمی‌تواند تراکنش‌ها را امضا کند، یا به وجوه شما دسترسی داشته باشد. با این‌حال، اگر کلید خصوصی خود را گم کنید، راهی برای بازیابی دارایی شما نیز وجود ندارد. علاوه بر این، تراکنش‌ها به دلیل ماهیت سیستم بلاکچین و شبکه توزیع‌شده رایانه‌هایی که تراکنش‌ها را تأیید می‌کنند، ایمن می‌شوند. با اضافه شدن قدرت محاسباتی بیشتر به شبکه، امنیت آن نیز بیشتر می‌شود.

معایب ارز دیجیتال چیست؟

1. درک رمزارز نیازمند زمان و تلاش است

تلاش برای سرمایه‌گذاری در چیزی که واقعاً درک نمی‌کنید، خود یک ریسک است. منابع آنلاین زیادی برای کمک به شما وجود دارد (از جمله سری وبلاگ های  N26 در مورد ارزهای دیجیتال) اما همچنان باید مدتی را برای درک واقعی مزایا و معایب سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال اختصاص دهید.

2. رمزارز ها می‌توانند یک سرمایه‌گذاری بسیار پر ریسک باشند

در حالی‌که قیمت یک ارز دیجیتال می‌تواند به اوج‌های هیجان‌انگیز افزایش یابد (با مزایای مرتبط برای سرمایه‌گذاران!)، اما می‌تواند به همان سرعت به پایین‌ترین سطح وحشتناک خود نیز سقوط کند. بنابراین اگر به دنبال بازدهی پایدار هستید، ممکن است این بهترین گزینه نباشد. بازار ارزهای دیجیتال اساساً با حدس و گمان رونق می‌گیرد و اندازه و حجم این بازار، آن را در برابر نوسانات قیمت آسیب‌پذیرتر می‌کند.

3. ارزهای دیجیتال هنوز خود را به عنوان یک سرمایه‌گذاری بلندمدت ثابت نکرده‌اند

در حالی‌که ارزهای دیجیتال به‌طور گسترده‌ای شناخته شده‌اند و همچنان در حال افزایش محبوبیت هستند، لازم به یادآوری است که حدود یک دهه است که وجود دارند. این مفهوم تنها با انتشار یک کاغذ سفید در مورد بیت کوین در سال 2008 ظاهر شد. در مقابل، بازارهای سهام می‌توانند به قرن‌ها تاریخ نگاه کنند. به عنوان مثال، بورس اوراق بهادار لندن در سال 1801 تاسیس شد. طلا برای هزاران سال به عنوان حافظ ارزش، ثابت شده‌است. اما ارزهای دیجیتال؟؟ هیچ‌کس واقعاً نمی‌داند در آینده چه اتفاقی برای ارزهای دیجیتال رخ می‌دهد و شما باید شجاع باشید، تا به‌عنوان یک سرمایه‌گذار وارد این دنیای ناشناخته شوید.

کیف پول ارز دیجیتال و انواع آن

کیف پول ارز دیجیتال درست مانند بانک شخصی شماست و دارایی‌های دیجیتال شما را در خود نگه‌داری می‌کند. فرقی نمی‌کند که تازه کار باشید یا حرفه‌ای، در هر صورت به یک کیف‌پول ارزدیجیتال احتیاج دارید؛ که به دو نوع اصلی گرم و سرد تقسیم می‌شوند. خود کیف پول گرم دو زیرمجموعه با عناوین کیف پول نرم افزاری و کیف پول سخت افزاری دارد. پس از انتخاب و راه‌اندازی کیف پول، یک کلید خصوصی در اختیار شما قرار می‌گیرد، که حفظ و نگهداری این کلید، شاید مهم‌ترین کار شما در رابطه با کیف پول ارز دیجیتال است؛ زیرا بازیابی دارایی شما تنها از این طریق ممکن است.

کیف پول های سخت افزاری مانند Ladger در دو مدل Nano s و Nano x، SafePal، Trezor و غیره.

کیف پول‌های نرم‌افزاری مانند تراست ولت، اکسودوس، کوینومی و غیره.

تفاوت ارز دیجیتال با ارز فیات (معمولی) چیست؟

ارز فیات و ارز دیجیتال، از چند جهت کلیدی متفاوت هستند. ارز فیات یک ارز قانونی است، که ارزش آن مرتبط به یک ارز صادر شده توسط دولت مانند دلار آمریکا است، درحالی‌که ارز دیجیتال یک دارایی دیجیتالی است، که ارزش خود را از بلاکچین اصلی خود به دست می‌آورد. صدور و اداره ارزهای فیات توسط بانک‌های مرکزی دیکته می‌شود، در حالی که پروتکل‌های بلاکچین، کدها و جوامع بر ارزهای دیجیتال حاکم هستند. توزیع فیات به واسطه‌ها نیاز دارد، درحالی‌که ارزهای دیجیتال به شبکه‌های توزیع شده و غیرمتمرکز برای فعال کردن تراکنش‌ها متکی هستند. حفظ حریم شخصی، سرعت انتقال و کارمزد شبکه از ویژگی های بارز برتری ارز دیجیتال بر ارز فیات می‌باشد.

چگونه اقدام به خرید ارز دیجیتال کنیم؟

خرید و فروش ارز دیجیتال راه‌های زیادی دارد، اما پیدا کردن یک صرافی معتبر برای خرید ارز دیجیتال بسیار حائز اهمیت است. در یک صرافی خوب علاوه بر امنیت و کارمزد پایین، باید شیوه‌های متفاوت خرید و فروش نیز فراهم شده باشد. اما نگران نباشید شما می‌توانید به وبسایت «بیدارز» که اولین پلتفرم واسط معاملاتی ارزهای دیجیتال در ایران است، مراجعه کرده و با سه روش، خرید و فروش را انجام دهید.

در روش معامله فرد‌به‌فرد یا P2P، تعیین قیمت رمزارزها توسط فروشندگان انجام می‌شود.

پس از واریز مبلغ لازم به حساب بیدارز، ارز دیجیتال به حساب شما منتقل خواهد شد. لازم است بدانید که پول شما تنها زمانی به حساب فروشنده واریز می‌شود، که ارز خود را دریافت کرده باشید. به این ترتیب خیالتان از امنیت معاملات راحت خواهد بود. بیدارز همچنین امکان انجام معاملات لحظه‌ای OTC و Trade را نیز برای شما فراهم کرده است. مبادلۀ OTC به این معناست که شما می‌توانید ارز مورد نظر خود را با نرخ لحظه‌ای و به‌طور مستقیم، از ما خریداری کنید تا بلافاصله به حسابتان واریز شود. مزیت این روش، سرعت و راحتی انجام معامله است.

آینده ارز دیجیتال در ایران چگونه است؟

برخی بر این باورند، ماهیت کریپتوکارنسی و کاربرد آن در ایران باید به‌طور اختصاصی بررسی شود، اما اگر تلاش تمامی دولت‌ها برای وضع قوانین سختگیرانه حوزه رمزارز را در نظر نگیریم و از آنجا که ناشناس ماندن یکی از خصوصیات مهم رمزارزها می‌باشد، که این قابلیت را بلاک‌چین برای ما فراهم آورده، پس می‌توانیم بگوییم استفاده از رمزارز در ایران با کشورهای دیگر تفاوت خاصی ندارد. اما ماجرا به همین نقطه ختم نمی‌شود؛ درست است که تا این لحظه هیچ تحریمی از طرف بنیانگذاران اصلی ارزهای دیجیتال به مالکان آن‌ها اعمال نشده، اما صاحبان صرافی‌ها از این حیث کم‌کاری نکرده‌اند. تقریبا تمامی صرافی‌های معتبر دنیا، ایران را در لیست تحریم‌های خود قرار دادند. البته که تحریم صرافی‌های خارجی، نمی‌تواند محدودیت خاصی را برای شما ایجاد کند؛ تنها کاری که نیاز است در این زمینه انجام دهید، استفاده از صرافی‌های معتبر داخلی مانند بیدارز یا صرافی‌های خارجی که ایران را در لیست تحریم‌های خود قرار نداده‌اند، می‌باشد. نکته‌ای که بسیار مهم است تا به آن توجه کنید، استفاده از کیف پول است. در سال‌های اخیر چندین مورد مشاهده شده که بعضی از کیف پول‌های معتبر، دارایی‌های دیجیتال ایرانی‌ها را بلوکه کردند. البته در یکی از موارد بعد از چندین سال دارایی‌ها برگشت داده شد که طبیعتاً با توجه به نوسان روزانه و لحظه‌ای ارزهای دیجیتال، چند سال، زمان مناسبی برای رهاکردن دارایی دیجیتال نمی‌باشد. توصیه‌ای که می‌توانیم در این زمینه داشته باشیم، توجه به کشور سازنده‌ی کیف پول است. البته همین توصیه درمورد صرافی‌ها نیز قابل اجراست.

جمع‌بندی (ارز دیجیتال)

به‌طور خلاصه، ارز دیجیتال یک روش کاملاً جدید برای پرداخت است، که همه تراکنش‌ها را ایمن می‌کند و کمک می‌کند که واسطه‌هایی همچون بانک‌ها و موسسات مالی حذف شوند. این امر منجر به کاهش قابل توجه کارمزد کمیسیون می‌شود. ویژگی اصلی ارزهای دیجیتال “امنیت” توسط فناوری بلاک چین ارائه می‌شود؛ شبکه‌ای از کامپیوترها در سرتاسر جهان که نسخه‌ای مشابه از دیتابیس (پایگاه داده) دارند. در واقع بلاکچین با جزئیات کامل اطلاعات تراکنش‌ها را ثبت می‌کند و این امر منجر می‌شود هیچ دارایی معامله شده‌ای مجدداً مورد تراکنش قرار نگیرد.