ارز دیجیتال چیست و چه کاربردی دارد؟

محمد خیرخواه

مقدمه
تفاوتی ندارد که اولین بار شما با اسم رمز ارز، ارز دیجیتال یا ار رمز نگاری شده با نوع جدید دارایی‌ها مواجه شده باشید، آن چه که مهم است فلسفه، رسالت و تتاثیر رو به رشدی است که آن‌ها بر اکوسیستم مالی دنیا گذاشته‌اند. اگر برای نخستین بار با دنیای دارایی‌های دیجیتال برخورد دارید، احتمالا اولین سوالاتی که به ذهن شما خطور می‌کند این است که، ماهیت ارز دیجیتال چیست؟ یک دارایی چگونه بدون اینکه قابل لمس و مشاهده باشد دارایی ارزش چندصد تا چند میلیون دلاری است؟ یا چرا باید در دنیای رمزارزها سرمایه‌گذاری کنیم؟ بازار معامله این دارایی‌های دیجیتال کدامند و در ایران چگونه می‌توان آن‌ها را خرید و فروش کرد؟ آیا این نوع از دارایی برای سرمایه‌گذاری مناسب است چه آینده‌ای در انتظار آن‌ها خواهد بود؟ ما در این مقاله پاسخ این پرسش‌ها را ارائه می‌دهیم.

قبل از ارز دیجیتال با این‌ مفاهیم آشنا شوید!

پیش از اینکه به سراغ یک جواب جامع برای سوال “ارز دیجیتال چیست” برویم، بهتر است با بعضی مفاهیم برای درک بهتر چگونگی سازوکار دنیای رمز ارزها با آن‌ها اشنا شوید.

بلاک چین

بلاکچین نوعی DLT یا Distributed Ledger Technology است، اما این فناوری می‌تواند اهداف مختلفی را فراتر از تجارت ارزهای دیجیتال انجام دهد. این فناوری نوعی پایگاه داده است، که در آن سوابق تراکنش‌های دیجیتالی یک رمز ارز به صورت گروهی یا بلوک ذخیره می‌شود. بلوک‌های جدید به‌طور مداوم به عنوان پسوند بلوک قبلی ایجاد می‌شوند و یک زنجیره را تشکیل می‌دهند. این بلاک چین‌ها بر روی خود در پایگاه داده ایجاد می‌شوند و مقدار فزاینده‌ای از داده‌ها را در مورد تراکنش‌ها برای یک ارز رمزنگاری شده خاص ذخیره می‌کنند.

غیرمتمرکز

در زمینه دارایی‌های دیجیتال، اصطلاح غیرمتمرکز به این معنی است که این ارز توسط بانک مرکزی یا سایر مؤسسات مالی کنترل یا پشتیبانی نمی‌شود. در واقع تمرکز زدایی از جمله اهداف اصلی بلاک چین است. این فناوری هدف خود را بر روی این اصل قرار داده است که امنیت و سرعت فرآیندها را با از میان برداشتن واسطه‌ها ارتقا دهد. اگرچه ممکن است انتقاداتی بر نحوه پیشرفت و همه گیری دنیای رمز ارزها و فلسفه تمرکز زدایی وارد باشد، اما باید به این نکته توجه کنیم که این صنعت در مقایسه با بانکداری یا فارکس، سابقه چندانی ندارد و هنوز در مرحله تکامل خود به سر می‌برد.

بلاک چین یک شبکه غیرمتمرکز تشکیل شده از رایانه های متعدد است که در سرتاسر جهان گسترده شده است. هدف این تکنولوژی افزایش سرعت، امنیت و تمرکز زدایی از فرآیندها است.


بعضی بر این باورند که صنعت کریپتو به دلیل وجود صرافی‌های متمرکز یا تاثیری که دولت‌ها می‌توانند بر آن داشته باشند، آن چنان که باید موفق نبوده است. اما با کمی دقت اخبار و فعالیت‌ برندهای بزرگ، می‌توان فهمید که سیستم‌های مالی متمرکز هم بسیار به این حوزه علاقه دارند چراکه سرمایه‌گذاری‌های گسترده‌ای روی آن انجام داده‌اند.

فناوری دفتر کل توزیع شده

مفهوم دفتر کل توزیع شده یک مفهوم ساده حسابداری است که برای نخستین بار در قرن 14 میلادی توسط یک دانشمند عهد رنسانس به نام “لوکا پاچیولی” معرفی شد. اما در دنیای امروز مفهوم تازه‌ای دارد. برای یک رکورد دیجیتال غیرمتمرکز، بر خلاف پایگاه داده‌های معمولی، هیچ مرجع مرکزی وجود ندارد. رکورد در چندین مکان به طور همزمان ذخیره شده و پس از ثبت تراکنش، دائمی می‌شود.

بیت کوین

اولین ارز رمزنگاری شده است و هنوز هم محبوب‌ترین ارزدیجیتال به حساب می‌آید. بیت کوین نخستین بار در سال 2009 توسط یک فرد (یا گروه) ناشناس که به ساتوشی ناکاموتو مشهور است معرفی شد.

آلت کوین ها

هر ارزدیجیتالی که بیت‌کوین نیست، آلت‌کوین نامیده می‌شود. برخی از آلت‌کوین های محبوب امروزه عبارتند از اتریوم، کاردانو و لایت‌کوین. این آلت‌کوین ها هر کدام ویژگی‌ها و اهداف متفاوتی دارند. هر یک ارزش و حجم بازار خاص خود را دارد و بر اساس یک مکانیزم خاص به اجماع می‌رسند تا شبکه خود را فعال نگه دارند. برای مثال، شبکه بیت کوین از فرآیندی به نام اثبات کار (Proof of Work) برای تایید تراکنش‌ها استفاده می‌کند. این درحالی است که بعضی شبکه‌ها از فرآیند اثبات سهام یا (Proof of Stake) بهره می‌برند.

صرافی

 بازاری که در آن می‌توانید ارزهای‌دیجیتال را بخرید و بفروشید. شما می‌توانید با عضویت در یک صرافی رمز ارزی و ایجاد حساب کاربری، ارزهای رمز نگاری شده را به راحتی تبادل کنید. صرافی‌های رمز ارزی خود به دو دسته متمرکز و غیر متمرکز تقسیم می‌شوند.
صرافی‌هی متمرکز توسط یک تیم مرکزی اداره می‌شوند و برای افزایش ضریب امنیتی خود از فرآیندهای احراز هویت (KYC) یا استفاده از کیف‌پول‌های امن بهره می‌برند. در سمت دیگر، صرافی‌های غیرمتمرکز با استفاده از قراردادهای هوشمند تمام سازوکار مربوط به تبادل را نهایی می‌کنند.

کیف‌پول

محلی برای ذخیره دارایی‌هایدیجیتال شما است. کیف پول‌های دیجیتال خود به انواع محتلفی (نرم افزاری-سخت افزاری) تقسیم می‌شوند و هریک مزیت‌های خاص خود را دارند. بسیاری از صرافی‌ها از حمله صرافی بیدارز امکان استفاده از یف پول داخلی را برای کاربران خود فراهم می‌کنند. به این صورت که شما با ذخیره دارایی خود در بیدارز می‌توانید کارمزد کمتری (وریز از صرافی به ولت شخصی) پرداخت کنید.

ارز دیجیتال چیست؟

کریپتوکارنسی‌ نوعی دارایی دیجیتالی و غیرمتمرکز است. ارزهای دیجیتال می‌توانند برای خرید و فروش مورد استفاده قرار گیرند و پتانسیل آن‌ها برای ذخیره و رشد ارزش نیز توجه بسیاری از سرمایه‌گذاران را به خود جلب کرده‌است. امروزه هزاران ارز دیجیتال مختلف موجود است. محبوب‌ترین و اصلی‌ترین آن ها بیت کوین است که همچنان در رتبه اول مارکت کپ جای دارد. سایر ارزهای رمزنگاری شده رایج عبارتند از اتریوم، ریپل، بیت کوین‌کش و غیره. هر یک از این ارزها اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند، برخی برای استفاده به جای پول نقد بهینه شده و برخی دیگر برای معاملات خصوصی و مستقیم طراحی شده‌اند.

ارزهای دیجیتال کاملاً مجازی هستند، بنابراین هیچ کوین یا پول فیزیکی به رمزارز شما متصل نیست. در عوض، صاحبان ارزهای دیجیتال، دارایی خود را در یک کیف پول ارزدیجیتال نگه‌داری کرده و از طریق یک صرافی آنلاین خرید یا فروش می‌کنند. کیف پول شما ممکن است آنلاین باشد یا می‌تواند به صورت آفلاین در دستگاه سخت‌افزاری مشابه درایو USB ذخیره شده‌باشد. از مشهورترین کیف‌های سخت افزاری می توان به لجر اشاره کرد.

تراکنش‌های ارزهای دیجیتال در یک دفترکل غیرمتمرکز ثبت می‌شوند. این دفترکل بلاک چین نامیده می‌شود. هر بار که کریپتو خریداری یا فروخته می‌شود، تراکنش به بلاک‌ چین اضافه می‌شود.

کاربرد ارز دیجیتال چیست؟

طبیعتاً اولین چیزی که باید بیان شود این است که شما می‌توانید از ارزدیجیتال برای خرید استفاده کنید، اما قدرت خرید شما محدود است. رمزارز هنوز به طور گسترده در بین خرده‌فروشان و سایر مشاغل پذیرفته نشده‌ است. برای بسیاری از افراد، ارز دیجیتال نوعی سرمایه‌گذاری جایگزین است. همانطور که می‌توانید سهام شرکت‌های دولتی را بخرید و معامله کنید، می‌توانید ارز دیجیتال را با این امید که ارزش آن در طول زمان افزایش می‌یابد، بخرید و به شما این امکان را می‌دهد که برای کسب سود، بعداً آن را نقد کنید. برخی از افراد به دلیل این باور که رمزارز مدنظر آن‌ها تبدیل به یک ارز محبوب می‌شود و بیشتر به عنوان شرط‌بندی بر روی فناوری بلاک چین پشت آن سرمایه‌گذاری می‌کنند و کمتر به خود آن ارز می‌پردازند. طبقه‌بندی کریپتو به عنوان نوعی سرمایه‌گذاری نیز پیچیده است. این کاملاً با قالب یک سهام یا اوراق‌قرضه سنتی مطابقت ندارد و در حالی‌ که ارزهای رمزنگاری شده ویژگی‌های کالاهایی مانند طلا را به اشتراک می‌گذارند، می‌توان آن‌ها را به صورت نقدی و به عنوان مشتقات بر اساس ارزش آتی مورد انتظار خرید و فروش کرد.

معاملات و ترید روی ارزهای دیجیتال مشابه معاملات فارکس، ریسک‌های قابل توجهی دارد و بهترین حالت برای سرمایه‌گذاری ما این است که اگر پولی را که نمی‌توانیم از دست بدهیم، سرمایه‌گذاری نکنیم. قانون گذاران هنوز در تلاشند تا دریابند که چگونه ارزهای دیجیتال را برای اهداف تجارت، پرداخت، مبارزه با کلاهبرداری، مالیات و موارد دیگر طبقه‌بندی کنند. مقررات واضح ممکن است به ما در درک نحوه استفاده از ارز دیجیتال و آینده آن کمک کند، اما هنوز تا رسیدن به آن نقطه فاصله زیادی وجود دارد.

انواع ارز دیجیتال؛ کوین یا توکن؟

تقریباً همه در مرحله‌ای از مسیر درک ارزهای دیجیتال، یک توکن را با یک کوین اشتباه گرفته‌اند. واقعیت این است که سکه و توکن در سطح بنیادی بسیار شبیه هم هستند. هر دو در عین اینکه ارزش را نشان می‌دهند، می‌توانند پرداخت‌ها را پردازش کنند. همچنین، می‌توانید سکه‌ها را با توکن‌ها و بالعکس تعویض کنید. تفاوت اصلی بین این دو به کاربرد و سازوکار آن‌ها باز می‌گردد. کارهایی وجود دارد که می‌توانید با توکن انجام دهید اما امکان انجام آن با کوین نیست. از سوی دیگر، برخی از بازارها کوین را به جای توکن می‌پذیرند. این شبیه به مقایسه سرمایه‌گذاران و معامله‌گران است؛ همه معامله‌گران سرمایه‌گذاری می‌کنند، اما همه سرمایه‌گذاران معامله نمی‌کنند. توجه داشته باشید که اکثر کاربران ارزهای دیجیتال معمولاً دارای کوین و توکن هستند. بیایید برخی از مهم‌ترین تمایزات بین این دو را بررسی کنیم.

کوین (سکه)

زمانی که بیت کوین برای اولین بار عرضه شد، معیاری را برای معنای کوین‌بودن تعیین کرد. ویژگی‌های واضحی وجود دارد که کوین‌های دنیای کریپتو را از توکن‌ها متمایز می‌کند، که شبیه به مبحث پول‌های دنیای واقعی است.

کوین با ویژگی های زیر تعریف می‌شود:

1. روی بلاک چین خود عمل می‌کند. یک بلاک‌ چین تمام تراکنش‌هایی را که شامل کریپتو کوین اصلی آن می‌شود، پیگیری می‌کند. برای مثال، وقتی با اتریوم به شخصی پول پرداخت می‌کنید، رسید آن به بلاک‌ چین اتریوم می‌رود. اگر همان شخص بعدا با بیت کوین به شما پول پرداخت کند، رسید به بلاک‌ چین بیت کوین می‌رود. هر تراکنش با رمزگذاری محافظت شده و توسط هر عضو شبکه قابل دسترسی و پیگیری است.

2. به عنوان پول عمل می‌کند. بیت کوین تنها با هدف جایگزینی پول سنتی ایجاد شد. جذابیت متناقض، شفافیت و ناشناس‌بودن باعث ایجاد سکه‌های دیگر از جمله ETH ،NEO ،Litecoin  و غیره شد.

امروزه می‌توانید در بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند آمازون، مایکروسافت و تسلا، کالا و خدمات را با استفاده از سکه‌های کریپتو خریداری کنید. بیت کوین اخیراً در کنار دلار آمریکا به ارز رسمی کشور السالوادور تبدیل شده‌ است.

توکن

برخلاف سکه‌ها، توکن‌ها شبکه مخصوص به خود را ندارند. در عوض، آن‌ها روی بلاکچین‌های دیگر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم کار می‌کنند. برخی از رایج‌ترین توکن‌هایی اتریوم شامل عبارتند از BAT ،BNT ،USDT و سایر ارزهای پایدار (Stable Coin) می‌شوند.

توکن ها در حوزه رمزارز نوعی از دارایی محسوب می شوند که شبکه بومی مربوط به خود را ندارند و روی بلاکچی های دیگر جابجا می شوند. از جمله محبوب ترین توکن ها، ارز پایدار تتر است که روی شبکه های اتریوم، ترون و سولانا فعال است.

توکن‌ها به قراردادهای هوشمند متکی هستند. قراردادهای هوشمند مجموعه‌ای از کدها هستند که معاملات یا پرداخت‌های بین کاربران را تسهیل می‌کنند. هر بلاکچین از قرارداد هوشمند خود استفاده می‌کند. به عنوان مثال، اتریوم از ERC-20 و NEO از Nep-5 استفاده می‌کند.

هنگامی که یک توکن خرج می‌شود، به صورت فیزیکی از مکانی به مکان دیگر منتقل می‌شود. یک مثال دقیق از این امر، تجارت NFT‌ها (توکن‌های غیرقابل تعویض) است. آن‌ها اقلام بی‌نظیری هستند، بنابراین تغییر در مالکیت باید به صورت دستی انجام شود. NFTها اغلب فقط دارای ارزش احساسی یا هنری هستند، بنابراین به نوعی شبیه توکن‌های کاربردی هستند، با این تفاوت که شما نمی‌توانید هیچ خدماتی را برای آن‌ها ملزم کنید. شما می‌توانید توکن‌ها را با سکه خریداری کنید، اما برخی از توکن‌ها می‌توانند ارزش بیشتری نسبت به هر یک از سکه های موجود در بازار ارزهای دیجیتال داشته باشند، مثل سهم یک شرکت. با این حال، از آنجایی که معمولاً محدودیت‌هایی برای جایی که می‌توانید یک توکن خرج کنید وجود دارد، نقدینگی یک سکه را ندارد.

یکی دیگر از موارد جالب در مورد توکن‌ها، چگونگی ایجاد آن‌هاست. برخی از شبکه‌ها مانند اتریوم قالب‌هایی را ارائه می‌کنند که در آن می‌توانید توکن‌های خود را ضرب (ایجاد) کرده و تجارت را شروع کنید. این موضوع باعث می‌شود هر کسی که دانش‌ فنی کمی داشه باشد، یا حتی بدون دانش‌فنی، می‌تواند به یک بازارساز تبدیل شود. در صرافی‌های غیرمتمرکز، مانند Uniswap، تراکم بالایی از این نوع فعالیت‌ها را خواهید دید.

نحوه عملکرد ارزهای دیجیتال چگونه است؟

ارزهای دیجیتال بر روی شبکه‌ای به نام دفترکل توزیع شده اجرا می‌شوند که گزارشی از تمام تراکنش‌های بروز شده و نگهداری شده توسط دارندگان ارز است. کاربران می‌توانند رمزارزها را از صرافی‌های معتبر خریداری کرده، سپس آن ها را با استفاده از کیف پول ارز دیجیتال ذخیره کنند. اگر صاحب ارز دیجیتال هستید، در واقع مالک هیچ چیز قابل لمسی نیستید. آنچه شما در اختیار دارید کلیدی است، که به شما امکان می‌دهد رکورد یا یک مقیاس مشخص از تراکنش‌ها را بدون نیاز به تایید شخص ثالث قابل اعتماد، به فرد دیگری منتقل کنید. اگرچه بیت کوین از سال 2009 وجود داشته است، اما ارزهای رمزنگاری شده و کاربردهای فناوری بلاک‌چین هنوز از نظر مالی در حال ظهور محسوب می‌شوند و انتظار می‌رود در آینده استفاده‌های بیشتری داشته باشند. معاملات از جمله اوراق‌قرضه، سهام و سایر دارایی‌های مالی را می‌توان در نهایت با استفاده از این فناوری معامله کرد.

مهم‌ترین ارزهای دیجیتال کدام‌اند؟

با اینکه در حال حاضر چندین هزار رمز ارز به بازار معرفی شده‌اند، اما تنها بخش کوچی از آن‌ها اعتبار زیادی برای خرید و فروش یا سرمایه‌گذاری دارند. رمز ارزهایی همچون بیت کوین یا اتریوم به علت نوآوری، حجم بازار زیاد و محبوبیت بین معامله‌گران و سرمایه‌گذاران کلان، در زمره مهمترین ارزهای رمز گاری شده قرار دارند. اگرچه در مورد آینده تمام این رمز ارزها حدس و گما‌ن‌هایی مبنی بر قدیمی شدن یا از بین رفتن وجود دارد، اما از سوی دیگر طرفداران و حجم معامله بالای آن‌ها خلاف آن را ثابت می‌کند.

1.  بیت کوین (BTC)

ارزش بازار در حال حاضر: 480 میلیارد دلار

بیت کوین (BTC) که در سال 2009 توسط شخصی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد شده، ارز دیجیتال اصلی است. مانند بسیاری از ارزهای دیجیتال، BTC بر روی یک بلاک چین یا یک دفترکل تراکنش های ثبت شده و در شبکه‌ای متشکل از هزاران رایانه اجرا می‌شود. از آنجایی‌که اضافات به دفترکل توزیع شده باید با حل یک معمای رمزنگاری تأیید شود، این فرآیند اثبات کار (PoW) نامیده می‌شود.

2. اتریوم (ETH)

ارزش بازار: 210 میلیارد دلار

هم یک ارز دیجیتال و هم یک پلتفرم بلاکچین. اتریوم به دلیل کاربردهای بالقوه‌اش، مانند قراردادهای هوشمند که به‌طور خودکار و بدون نیاز به دانش تخصصی اجرا می‌شوند و از طرف دیگر امکان ایجاد توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) را به کاربران می‌دهد، بسیار مورد علاقه توسعه دهندگان برنامه است.

3. تتر (USDT)

ارزش بازار: بیش از 70 میلیارد دلار

برخلاف برخی دیگر از انواع ارزهای دیجیتال، تتر یک استیبل کوین است، به این معنی که توسط ارزهای فیات مانند دلار آمریکا و یورو پشتیبانی شده و به‌طور فرضی ارزشی برابر با یکی از آن ارزش‌ها را حفظ می‌کند. در تئوری، این بدان معناست که ارزش تتر قرار است نسبت به سایر ارزهای رمزپایه ثابت‌تر باشد و سرمایه‌گذارانی که نسبت به نوسانات شدید سایر سکه‌ها محتاط هستند، از آن حمایت می‌کنند.

4. بایننس کوین (BNB)

ارزش بازار: بیش از 49 میلیارد دلار

بایننس کوین شکلی از ارز دیجیتال است، که می‌توانید از آن برای معامله و پرداخت هزینه در بایننس، یکی از بزرگترین صرافی‌های رمزنگاری در جهان استفاده کنید. بایننس کوین از زمان عرضه در سال 2017، صرفاً معاملات را در پلتفرم صرافی بایننس تسهیل کرده‌است. اکنون می‌توان از آن برای تجارت، پردازش پرداخت و یا حتی رزرو فرآیندهای سفر استفاده کرد. همچنین می‌توان آن را با دیگر اشکال ارز دیجیتال مانند اتریوم یا بیت‌کوین معامله و مبادله کرد.

5. سولانا (SOL)

ارزش بازار: 9 میلیارد دلار

سولانا که برای کمک به استفاده از امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) و قراردادهای هوشمند توسعه یافته است، بر روی مکانیزم‌های ترکیبی منحصربفرد اثبات سهام و اثبات تاریخچه اجرا می‌شود، که به پردازش سریع و ایمن تراکنش‌ها کمک می‌کند. SOL  توکن اختصاری سولانا، است.

ارز دیجیتال چگونه ایجاد می‌شود؟

فرآیند ایجاد رمز ارز از طریق عملیات استخراج یا ماینینگ صورت می‌گیرد؛ بدین صورت که اشخاصی تحت عنوان ماینر، معادلات پیچیده رمزنگاری شده را حل و در ازای آن پاداش دریافت می‌کنند. حل معادلات به معنای تایید تراکنش‌های شبکه بلاک چین است که سبب ایجاد بلوک جدید می‌شود. این بلوک جدید حاوی اطلاعات تراکنش انجام گرفته است که تحت‌عنوان واحد جدید ارز دیجیتال وارد جریان گردش مالی می‌شود و در اختیار شخصی قرار می‌گیرد (در اختیار ماینر) که داده‌های موجود در آن را به عنوان تراکنش تایید کرده است.

استخراج ارز دیجیتال فرایندی است که در آن ماینرها با استفاده از سخت افزارهایی که در اختیار دارند اقدام به تحلیل تراکنش ها می کنند و در ازای نقش آفرینی در پیشبرد کار شبکه، به عنوان پاداش رمز ارز دریافت می کنند.

ارز دیجیتال چگونه استخراج می‌شود؟

ارزهای دیجیتال عموماً از طریق دستگا‌ه‌های ماینینگ استخراج می‌شوند. استخراج رمز ارز دو هدف را دنبال می‌کند: ایجاد کوین جدید (آنچه ما به عنوان «ماین» می‌شناسیم) و تأیید قانونی‌بودن تراکنش‌های ارزهای دیجیتال در بلاکچین. بنابراین، هنگامی که یک ماینر بیت کوین، فرآیند تأیید یک بلوک تراکنش را تکمیل کند، واحد جدیدی از بیت کوین به دست می‌آورد.

مزایای ارز دیجیتال چیست؟

1. سرعت تراکنش

یکی از مزایای تراکنش های ارز دیجیتال این است که می‌توان آن‌ها را در عرض چند دقیقه انجام داد. هنگامی که بلوک با تراکنش شما توسط شبکه تأیید شد، به طور کامل تسویه شده و وجوه برای استفاده در دسترس قرار می‌گیرد.

2. هزینه های تراکنش

هزینه تراکنش در ارزهای دیجیتال در مقایسه با سایر خدمات مالی نسبتاً پایین است. با این‌حال، باید توجه داشته باشید که افزایش تقاضا در بلاک چین، می‌تواند هزینه‌های تراکنش را افزایش یا به دست آوردن پاداش استخراج را دشوار کند. برای مثال، این موضوع در شبکه بیت کوین با مفهومی به نام “سختی شبکه” بررسی می‌شود. هنگامی که تعداد ماینرها افزایش پیدا کند، پتانسیل فنی برای تحلیل و بررسی تراکنش‌ها (حل کردن معمای ریاضی) بیشتر می‌شود، بنابراین؛ شبکه به صورت خودکار حل کردن این معادلات را دشوارتر می‌کند یا به اصطلاح رایج، سختی شبکه را افزایش می‌دهد.

3. قابلیت دسترسی

هر کسی می‌تواند از ارز دیجیتال استفاده کند. تنها چیزی که نیاز دارید یک کامپیوتر یا گوشی هوشمند و اتصال به اینترنت است. فرآیند راه‌اندازی یک کیف پول رمزنگاری در مقایسه با افتتاح حساب و احراز هویت در یک موسسه مالی یا بانک بسیار سریع است. در کیس‌های غیرمتمرکز معمولا هیچ تایید هویتی وجود ندارد. هیچ پیشینه یا بررسی اعتباری وجود ندارد.رمز ارزها راهی را برای افراد بدون بانک ارائه می‌دهد، تا به خدمات مالی بدون نیاز به مراجعه به یک مرجع متمرکز دسترسی پیدا کنند. مثلا ممکن است فرد نتواند یا تمایلی به دریافت یک حساب بانکی سنتی نداشته باشد.

4. امنیت

تا زمانی که شخصی به کلید خصوصی کیف پول رمزنگاری شما دسترسی پیدا نکند، نمی‌تواند تراکنش‌ها را امضا کند یا به وجوه شما دسترسی داشته باشد. با این‌حال، اگر کلید خصوصی خود را گم کنید، راهی برای بازیابی دارایی شما نیز وجود ندارد. علاوه بر این، تراکنش‌ها به دلیل ماهیت سیستم بلاک چین و شبکه توزیع‌شده رایانه‌هایی که تراکنش‌ها را تأیید می‌کنند، ایمن می‌شوند. با اضافه شدن قدرت محاسباتی بیشتر به شبکه، امنیت آن نیز بیشتر می‌شود.

معایب ارز دیجیتال چیست؟

هر تکنولوژی جدید تا به مرحله توسعه و همه‌گیری مناسب برسد قطعا به مدتی زمان نیاز دارد. دقیقا همانند اتفاقی که برای موبایل و اینترنت افتاد. البته که سرعت رشد دنیای دارایی‌های دیجیتال به لطف اینترنت و رسانه‌های اجتماعی بسیار بالا بوده است. با این حال، همچنان راه زیادی تا فراگیری کامل وجود دارد. ایرادها و نقص‌های فنی و امنیتی که ممکن است در این فضا وجود داشته باشد، طی همین روند تکاملی بهبود می‌یابند و برطرف می‌شوند، همانطور که در ابیش از یک دهه گذشته، روند رو به رشدی را از تمام جهات شاهد بوده‌ایم.

1. درک رمزارز نیازمند زمان و تلاش است

تلاش برای سرمایه‌گذاری در چیزی که واقعاً درک نمی‌کنید، خود یک ریسک است. منابع آنلاین زیادی برای یادگیری بهتر بلاکچین و ارزهای دیجیتال مانند مجله بیدارز با هدف کمک به شما وجود دارد تا مدتی را برای درک واقعی مزایا و معایب سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال اختصاص دهید.

2. رمز ارزها می‌توانند یک سرمایه‌گذاری پر ریسک باشند

در حالی‌که قیمت یک کوین یا توکن دیجیتال می‌تواند به اوج‌های هیجان‌انگیز افزایش یابد، اما می‌تواند به همان سرعت به پایین‌ترین سطح وحشتناک خود نیز سقوط کند. بنابراین اگر به دنبال بازدهی پایدار هستید، ممکن است این بهترین گزینه نباشد. بازار ارزهای دیجیتال اساساً با حدس و گمان رونق می‌گیرد و اندازه و حجم این بازار، آن را در برابر نوسانات قیمت آسیب‌پذیرتر می‌کند.

3. ارزهای دیجیتال هنوز خود را به عنوان یک سرمایه‌گذاری بلندمدت ثابت نکرده‌اند

در حالی‌که ارزهای دیجیتال به‌طور گسترده‌ای شناخته شده‌اند و همچنان در حال افزایش محبوبیت هستند، لازم به یادآوری است که حدود یک دهه است که وجود دارند. این مفهوم تنها با انتشار یک وایت پیپر در مورد بیت کوین در سال 2008 ظاهر شد. در مقابل، بازارهای سهام می‌توانند به قرن‌ها تاریخ نگاه کنند. به عنوان مثال، بورس اوراق بهادار لندن در سال 1801 تاسیس شد. طلا برای هزاران سال به عنوان حافظ ارزش، ثابت شده‌است. اما موضوع درباره ارزهای دیجیتال متفاوت است. هیچ‌کس واقعاً نمی‌داند در آینده چه اتفاقی برای ارزهای دیجیتال رخ می‌دهد و شما برای وارد شدن به این دنیای تاحدودی ناشناخته، باید شجاعتی از جنس شجاعت یک سرمایه‌گذار داشته باشید.

کیف پول ارز دیجیتال و انواع آن

کیف پول ارز دیجیتال درست مانند بانک شخصی شماست و دارایی‌های دیجیتال شما را در خود نگه‌داری می‌کند. فرقی نمی‌کند که تازه کار باشید یا حرفه‌ای، در هر صورت به یک کیف‌پول ارزدیجیتال احتیاج دارید؛ که به دو نوع اصلی گرم و سرد تقسیم می‌شوند. خود کیف پول گرم دو زیرمجموعه با عناوین کیف پول نرم افزاری (تراست ولت، اکسودوس، کوینومی و متامسک) و کیف پول سخت افزاری (مانند Ladger، Nano x، SafePal، Trezor) دارد. پس از انتخاب و راه‌اندازی کیف پول، یک کلید خصوصی در اختیار شما قرار می‌گیرد، که حفظ و نگهداری این کلید، شاید مهم‌ترین کار شما در رابطه با کیف پول ارز دیجیتال است؛ زیرا بازیابی دارایی شما تنها از این طریق ممکن است.

ارز فیات شکل سنتی پول است. این نوع ارز همان پول اسکناس رایجی است که در مراودات مالی سنتی رایج بوده و همچنان ادامه دارد.

تفاوت ارز فیات (پول رایج و سنتی) با ارز دیجیتال چیست؟

ارز فیات و ارز دیجیتال، از چند جهت کلیدی متفاوت هستند. ارز فیات یک ارز قانونی است، که ارزش آن مرتبط به یک ارز صادر شده توسط دولت مانند دلار آمریکا است، درحالی‌ که رمز ارز یک دارایی دیجیتالی است، که ارزش خود را از بلاکچین اصلی خود به دست می‌آورد. صدور و اداره ارزهای فیات توسط بانک‌های مرکزی مشخص می‌شود، در حالی که پروتکل‌های بلاکچین، کدها و خِرَد جمعی جوامع کریپتویی بر ارزهای دیجیتال حاکم هستند. توزیع فیات به واسطه‌ها نیاز دارد، درحالی‌ که ارزهای دیجیتال به شبکه‌های توزیع شده و غیرمتمرکز برای فعال کردن تراکنش‌ها متکی هستند. حفظ حریم شخصی، سرعت انتقال و کارمزد شبکه از ویژگی های بارز برتری ارز رمزنگاری شده بر ارز فیات است.

چگونه اقدام به خرید ارز دیجیتال کنیم؟

تبادل و معامله رمز ارز راه‌های زیادی دارد، اما پیدا کردن یک صرافی معتبر برای خرید و فروش ارز دیجیتال بسیار حائز اهمیت است. در یک صرافی خوب علاوه بر امنیت و کارمزد پایین، باید شیوه‌های متفاوت خرید و فروش نیز فراهم شده باشد. برای مثال، شما می‌توانید به وبسایت «بیدارز» که اولین پلتفرم واسط معاملاتی ارزهای دیجیتال در ایران است، مراجعه کرده و با سه روش خرید و فروش فوری با صرافی (OTC)، ترید لحظه‌ای (TRADE) و معامله همتا به همتا واقعی (P2P) تبادل‌های خود را انجام دهید. همچنین، با سرویس جدیدی به نام “مقایسه آنی بهترین قیمت” یا “ویزارد” می‌توانید در کسری از ثانیه بهترین قیمت ارز مدنظر خود را در تمام روش‌های معاملاتی بیداَرز پیدا کنید.

در روش P2P، پس از واریز مبلغ لازم به حساب بیدارز، ارز دیجیتال به حساب شما منتقل خواهد شد. لازم است بدانید که پول شما تنها زمانی به حساب فروشنده واریز می‌شود، که ارز خود را دریافت کرده باشید. به این ترتیب خیالتان از امنیت معاملات راحت خواهد بود. بیدارز همچنین امکان انجام معاملات لحظه‌ای OTC و Trade را نیز برای شما فراهم کرده است. مبادلۀ OTC به این معناست که شما می‌توانید ارز مورد نظر خود را با نرخ لحظه‌ای و به‌طور مستقیم، از ما خریداری کنید تا بلافاصله به حسابتان واریز شود. مزیت این روش، سرعت و راحتی انجام معامله است.

آینده ارز دیجیتال در ایران چگونه است؟

برخی بر این باورند، ماهیت کریپتوکارنسی و کاربرد آن در ایران باید به‌طور اختصاصی بررسی شود، اما اگر تلاش تمامی دولت‌ها برای وضع قوانین سختگیرانه حوزه رمزارز را در نظر نگیریم و از آنجا که ناشناس ماندن یکی از خصوصیات مهم رمزارزها است (قابلیتی که بلاک‌چین برای ما فراهم آورده)، پس می‌توانیم بگوییم استفاده از رمزارز در ایران با کشورهای دیگر تفاوت خاصی ندارد. اما ماجرا به همین نقطه ختم نمی‌شود؛ درست است که تا این لحظه هیچ تحریمی از طرف بنیانگذاران اصلی ارزهای دیجیتال به مالکان آن‌ها اعمال نشده، اما صاحبان صرافی‌ها از این حیث کم‌کاری نکرده‌اند. تقریبا تمامی صرافی‌های معتبر دنیا، به دلیل تحریم‌های موسوم به OFAC که از سوی وزارت خزانه داری آمریکا اعمال شده است، ایران را در لیست تحریم‌های خود قرار دادند. البته که تحریم صرافی‌های خارجی، نمی‌تواند محدودیت خاصی را برای شما ایجاد کند؛ تنها کاری که نیاز است در این زمینه انجام دهید، استفاده از صرافی‌های معتبر داخلی مانند بیدارز یا صرافی‌های خارجی است که ایران را در لیست تحریم‌های خود قرار نداده‌اند. نکته‌ای که بسیار مهم است تا به آن توجه کنید، استفاده از کیف پول است. در سال‌های اخیر چندین مورد مشاهده شده که بعضی از کیف پول‌های معتبر، دارایی‌های دیجیتال ایرانی‌ها را بلوکه کردند. البته در یکی از موارد بعد از چندین سال دارایی‌ها برگشت داده شد که طبیعتاً با توجه به نوسان روزانه و لحظه‌ای ارزهای دیجیتال، چند سال، زمان مناسبی برای رهاکردن دارایی دیجیتال نیست. توصیه‌ای که می‌توانیم در این زمینه داشته باشیم، توجه به کشور سازنده‌ی کیف پول است. البته همین توصیه درمورد صرافی‌ها نیز قابل اجراست.

جمع‌بندی

به‌طور خلاصه، استفاده از رمز ارزها یک روش کاملاً جدید برای پرداخت است، که همه تراکنش‌ها را امن و به حذف واسطه‌هایی همچون بانک‌ها و موسسات مالی کمک می‌کند. این امر منجر به کاهش قابل توجه کارمزد می‌شود. ویژگی اصلی ارزهای دیجیتال “امنیت” است که توسط فناوری بلاک چین ارائه می‌شود.
در این مقاله از مجله بیدارز، سعی شد تا به طور مفصل توضیح داده شود که ارز دیجیتال چیست، طوری که تمامی موارد مهم مربوط به این حوزه را در بهترین حالت پوشش دهد. اگر قصد دارید که مطالب بیشتری در این حوزه بیاموزید، حتما به سایر مقالات مجله مراجعه کنید. همچنین، می‌توانید هم اکنون با ورود به وبسایت بیدارز و احراز هویت در کمتر از 3 دقیقه، با خرید تتر ارزان، توکن‌های تتر خود را به صورت رایگان تبادل کنید.

ثبت نظر جدید
guest
0 دیدگاه
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها