رمزنگاری روشی برای پنهان و آشکار کردن اطلاعات از طریق محاسبات ریاضی پیچیده است. خواندن هر قطعه از اطلاعاتی که رمزنگاری شده باشد، غیرممکن است، مگر توسط فرد گیرنده مورد نظر. رمزنگاری توسط الگوریتمی انجام میشود که Cipher (سایفر) نامیده میشود و پس از رمزنگاری نیاز به رمزگشایی دارد.
بسیاری از افراد هر روز از رمزنگاری استفاده میکنند بدون اینکه از آن آگاه باشند. برای مثال بسیاری از نرم افزارهای پیامرسان، سیم کارت ها، درایوهای یو اس بی، کارت های اعتباری و پرداختی از رمزنگاری استفاده میکنند.
هر کسی میتواند یک سیستم رمزنگاری بسازد. به عنوان مثال GWKKI یک نمونه از رمزنگاری برای کلمه Hello است که فرمول آن بر اساس استفاده از کلمه سمت چپ در استاندارد کیبورد QWERTY است.
رمزنگاری نیز به همین صورت کار میکند، اما در سطحی بسیار پیشرفته تر. متدهای اصلی رمزنگاری و رمزگشایی اطلاعات، رمزنگاری کلید متقارن و رمزنگاری کلید نامتقارن که گاهی اوقات رمزنگاری کلید عمومی نیز نامیده میشود، هستند.
در رمزنگاری کلید متقارن از کلید یکسانی برای رمزگشایی و رمزنگاری پیام ها استفاده میشود. در روش از همان سیستمی استفاده میشود که در مثال قبل بیان شد به این صورت که از سایفر یکسانی برای پنهان کردن و آشکار سازی کلمه Hello استفاده شده است.
رمزنگاری کلید عمومی، ارتقایی در استاندارد رمزنگاری کلید متقارن است. در این روش به جای استفاده از کلید یکسانی برای رمزنگاری و رمزگشایی، از کلیدهای مجزا استفاده میشود. کلید عمومی برای رمزنگاری و کلید خصوصی برای رمزگشایی استفاده میشود.
کاربر به راحتی میتواند کلید عمومی را با هر کسی به اشتراک بگذارد ولی امکان دیدن کلید خصوصی را به هیچ کسی نمیدهد؛ صرف نظر از اینکه چقدر به آنها اعتماد دارد.
فنّاوری بلاک چین از رمزنگاری استفاده میکند تا از هویت کاربران حفاظت کرده، به بلاک ها امینت بخشیده، انجام امن و مطمئن تراکنشها را تضمین کرده و تمام اطلاعات را به صورت امن ذخیره کند.