هارد فورک و سافت فورک در بلاک چین

هر نرم افزاری برای رفع مشکلات یا افزایش کارایی نیاز به به‌روزرسانی مداوم دارد. در دنیای رمز ارزها، این آپدیت­ ها ” Fork” نامیده می­شوند. از آنجا که رمز ارزها شبکه‎هایی غیر متمرکز هستند، کلیه شرکت کنندگان در شبکه که به عنوان گره (Node) شناخته می‌شوند، برای همکاری صحیح در کنار هم باید قوانین یکسانی را رعایت کنند. این مجموعه قوانین به عنوان “پروتکل” شناخته می‌شود.

قوانین معمولی در یک پروتکل عبارت‌اند از: اندازه یک بلوک در یک بلاکچین، پاداشی که ماینرها برای استخراج یک بلوک جدید می­‎گیرند و موارد دیگر.

در دنیای رمز ارزها دو نوع Fork وجود دارد: Hard Fork و Soft Fork

این دو نوع Fork اساساً چگونگی عملکرد پروتکل رمز ارزها را تغییر می­دهند. Soft Fork تغییری در پروتکل رمز ارزهایی که backward-compatible هستند، ایجاد می­کند. این بدان معنا است که گره‌های بروز نشده تا زمانی که قوانین پروتکل جدید را نقض نکنند، قادر به پردازش تراکنش­ها و وارد کردن بلوک های جدید به بلاکچین هستند.

تصور کنید یک Soft Fork قانون جدیدی ایجاد ­کند که باعث شود اندازه بلاک از 3 مگابایت به 2 مگابایت کاهش یابد. گره‌های قدیمی هنوز هم می‌توانند معاملات را پردازش و بلاک‌های جدیدی وارد بلاکچین کنند که 2 مگابایت یا کمتر هستند؛ اما اگر یک گره قدیمی‌تر سعی کند یک بلاک بزرگ‌تر از 2 مگابایت را به شبکه وارد نماید، گره‌های جدیدتر این بلاک را رد می‌کنند، زیرا این کار قوانین جدید را نقض کرده است. این کار گره‌های قدیمی را ترغیب می­کند تا به پروتکل جدید بروز شوند، چراکه آن‌ها به اندازه نسخه‌های بروز شده کارآمد نیستند.

Hard Fork یک تغییر در پروتکل رمز ارزها بوده که با نسخه‌های قبلی ناسازگار است؛ به زبان ساده گره‌هایی که به نسخه جدید به‌روزرسانی نمی‌شوند قادر نخواهند بود معاملات را پردازش یا بلاک­های جدید را به بلاکچین وارد کنند. از Hard Fork می‌توان برای تغییر یا بهبود یک پروتکل موجود یا حتی برای ایجاد یک پروتکل و بلاکچین مستقل جدید استفاده کرد.

پروتکلی را تصور کنید که اندازه بلاک را از 2 مگابایت به 4 مگابایت افزایش می­دهد. اگر یک گره بروز شده سعی کند یک بلوک 3 مگابایت را به بلاکچین وارد کنند، گره‌های قدیمی‌تر و بروز نشده این بلاک را نامعتبر دانسته و آن را رد می‌کنند.

بسته به شرایط، Hard Fork می‌توانند برنامه ریزی شده یا مباحثه‎­ای (controversial) باشند. در یک Hard Fork برنامه ریزی شده، شرکت کنندگان داوطلبانه نرم افزار خود را برای پیروی از قوانین جدید بروز کرده و نسخه قدیمی را دور می‌اندازند.

کسانی که به‌روزرسانی را انجام نمی­دهند، ماینینگ را در زنجیره قدیمی ادامه داده که تعداد کمی از افراد از آن استفاده می­کنند؛ اما اگر Hard Fork، مباحثه­ای (controversial) باشد، به این معنی است که اختلاف نظری با انجمن (Community) در مورد به‌روزرسانی وجود دارد. معمولاً این پروتکل به 2 زنجیره ناسازگار یا 2 رمز ارز متفاوت تقسیم می­شود.

هر دوی این بلاکچین ها انجمن خاص خود را دارند و توسعه دهندگان راهی را که معتقدند بهترین است برای توسعه ادامه می­دهند. از آنجا که Fork مبتنی بر یک بلاکچین اصلی است، تمام تراکنش­های بلاکچین اصلی نیز در Fork جدید کپی می‌شود.

به عنوان مثال، اگر 100 کوین از یک رمز ارز به نام Coin A داشته باشید و یک Hard Fork بر اساس آن رمز ارز انجام دهید، یک رمز ارز جدید به نام Coin B ایجاد شده و همچنین 100 کوین از Coin B دریافت خواهید کرد.

با توجه به ماهیت متن باز (Open source) رمز ارز و همچنین ورود افراد و سازمان‌های بسیار با اهداف متفاوت به فضای رمز ارزها، Fork ها همچنان به‌ یکپارچه کردن و توسعه رمز ارزها ادامه خواهند داد.